Słowa, które mają ciało i cień

W dziale poezji Laboratorium Formy słowo staje się materią – tak samo realną i zmysłową, jak linia, kadr czy kontrast. To przestrzeń dla głosu, który nie boi się milczenia. Każdy wiersz to oddech, puls, pęknięcie. Piszemy o tym, co trudne, cielesne, intymne. O manipulacji i wolności, o kobiecości i kruchości mężczyzny, o zdradzie, tęsknocie i pragnieniu. To poezja współczesna – bez patosu, ale z siłą. Forma naszych wierszy często przeplata się z obrazem – łączymy tekst z grafiką, z fotografią, z rysunkiem, budując nowe jakości opowieści. Poezja to dla nas forma ekspresji, która nie potrzebuje sceny – wystarczy jej czysta kartka albo ciało zadrukowanego papieru.
To tutaj sztuka pisana staje się głosem tych, którzy już nie chcą milczeć.